Ξεκινάτε με χαρά μαζί με το 8 μηνών μωράκι σας για να συναντήσετε τη φίλη σας, που έχει κι εκείνη ένα μωρό περίπου στην ίδια ηλικία, ελπίζοντας ότι τα μωράκια θα παίξουν μαζί κι εσείς θα χαρείτε να τα βλέπετε συζητώντας ευχάριστα με τη φίλη σας. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίσσονται ακριβώς έτσι... Γιατί τα μωρά σας δεν δείχνουν τόσο ενθουσιασμένα και δεν φαίνεται να απολαμβάνουν το ένα την παρέα του άλλου;

Τα μωρά στις ηλικίες μέχρι και περίπου τον ενάμιση χρόνο ή και περισσότερο, ακόμη κι όταν τα βάλετε όλα μαζί σε ένα χώρο παιχνιδιού, θα παρατηρήσετε ότι δεν αλληλεπιδρούν ιδιαίτερα μεταξύ τους. Παίζουν το ένα πλάι στο άλλο, όπου το καθένα είναι αφοσιωμένο στο δικό του παιχνίδι, αγνοώντας τι συμβαίνει δίπλα τους! Αυτό οι ειδικοί το ονομάζουν «παράλληλο παιχνίδι» και είναι πολύ φυσιολογικό σε αυτή την ηλικία.

Με τον εγωκεντρισμό που κυριαρχεί σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο και με την αίσθηση πως ό,τι βλέπουν γύρω τους μπορεί να είναι δικό τους, τα μωρά μπορεί να απλώσουν το χέρι τους και να τραβήξουν κάποιο παιχνίδι που τους άρεσε και είχε το διπλανό παιδάκι. Τότε, θα τα δείτε πράγματι να "αλληλεπιδρούν"! Σπρωξίματα και κλάματα είναι συνήθως όσα ακολουθούν και φυσικά, είναι δύσκολο να τους εξηγήσετε ότι ένα παιχνίδι δεν είναι δικό τους ή ότι πρέπει να περιμένουν και να κάνουν υπομονή για να παίξουν με τη σειρά τους.

Ωστόσο, όσο κι αν θεωρείτε ότι τα λόγια σας πέφτουν στο κενό, αξίζει να τους μιλήσετε και να τους εξηγήσετε με απλά λόγια, κι ας δείχνουν ότι είναι σε έξαλλη κατάσταση και δεν καταλαβαίνουν. Σε αυτή τη φάση το συναίσθημά τους υπερτερεί της λογικής, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να μην τους μιλήσετε, για να τους δείξετε ότι στην πραγματικότητα στις κοινωνικές ομάδες ισχύουν άλλοι κανόνες από αυτούς που μπορεί αυτή τη στιγμή να ακολουθήσει και να καταλάβει.

Ιδιαίτερα, όμως, όταν δεν υπάρχουν περισπάσεις, όπως παιχνίδια και άλλα ερεθίσματα, τα μωρά δείχνουν ενδιαφέρον για τα άλλα μωρά ή παιδιά. Προσπαθούν να τα «ανακαλύψουν» με τις αισθήσεις τους, τα κοιτάζουν, τα αγγίζουν, ακόμη μπορεί να δείτε να τα τσιμπάνε ή να τα γλύφουν! Φυσικά, το κάθε μωρό δεν χαίρεται ιδιαίτερα με την εξερεύνηση αυτή που του γίνεται κι έτσι μπορεί να έχουμε φαινόμενα, όπως κλάματα, τσιρίγματα, σπρωξιές και χτυπήματα.

Πριν βιαστείτε να ανησυχήσετε ότι το μωρό σας είναι «αντικοινωνικό», θυμηθείτε ότι ένα μωρό λίγων μηνών έχει μάθει να του συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις ανάγκες του, να δέχεται φροντίδα από ενήλικες, που ξέρουν πώς να του φερθούν και να προσαρμοστούν στις ανάγκες του και την ιδιοσυγκρασία του. Το να έρθει αντιμέτωπο με ένα εξίσου «απαιτητικό πλασματάκι» όπως είναι και το ίδιο, είναι μια εμπειρία παράξενη και συχνά άβολη για το κάθε μωρό.

Εάν βλέπετε ότι το μωράκι σας στρεσάρεται πολύ και αποζητά την αγκαλιά σας, δεν χρειάζεται να του τη στερήσετε. Μπορείτε να το καθησυχάσετε μιλώντας του ήρεμα και να παίξετε για λίγο κι εσείς κοντά του, για να νιώθει ασφάλεια. Η εξοικείωση με τα άλλα μωρά ή μικρά παιδιά είναι μια διαδικασία που κρατάει πολύ, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το μωρό δεν έχει αδερφάκια, ώστε να έχει συνηθίσει κάτι τέτοιο στην καθημερινότητά του.  Μπορείτε να συνεχίσετε να το ενθαρρύνετε σε τέτοιες συναντήσεις με άλλα μωρά, αλλά μέχρι το σημείο που δεν του προκαλεί μεγάλη αναστάτωση. Θυμηθείτε, μάλιστα, πως το μωρό σας ίσως αντιδρά πιο ήρεμα όταν όλο αυτό συμβαίνει στο σπίτι του και στον δικό του χώρο, ενώ όταν πηγαίνετε σε ένα άλλο σπίτι και μόνο αυτή η αλλαγή είναι αρκετή για να το κάνει να νιώθει ήδη άβολα.

Αυτό που είναι όμως απαραίτητο, είναι να εξασφαλίσετε την ασφάλεια των μωρών, τα οποία συχνά δεν καταλαβαίνουν τη δύναμή τους ή πόσο μπορεί να πονέσει το άλλο παιδάκι όταν το σπρώξουν δυνατά ή το χτυπήσουν με το παιχνίδι που κρατούν. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να βρίσκονται διαρκώς υπό την επίβλεψή σας, οι μαμάδες θα πρέπει να είστε πάντοτε έτοιμες να παρέμβετε και τα αντικείμενα και τα παιχνίδια που θα παίζουν τα μωρά θα πρέπει φυσικά να είναι ασφαλή και κατάλληλα για την ηλικία τους.

Ημερ/νία δημοσίευσης: 23 Μαΐου 2011