Αρχική σελίδα ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Η κατάθλιψη εμφανίζεται και στην προσχολική ηλικία

Η κατάθλιψη εμφανίζεται και στην προσχολική ηλικία

Η κατάθλιψη αποτελεί δυστυχώς διαταραχή διάθεσης που δεν αφορά μόνο ενήλικες, αλλά και τα παιδιά. Αν και για πολλές δεκαετίες οι αναπτυξιακοί ψυχολόγοι δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι ένα μικρό παιδί έχει ανεπτυγμένες τις γνωστικές ή συναισθηματικές λειτουργίες που απαιτούνται, ώστε να εμφανίσει κατάθλιψη, πλέον πολλά είναι τα ευρήματα για το αντίθετο.

Ενδεχομένως, η καταθλιπτική συμπεριφορά ενός μικρού παιδιού μπορεί λανθασμένα να θεωρηθεί από τους γονείς ή το περιβάλλον του ως «ντροπαλή» συμπεριφορά. Ωστόσο, έλλειψη ενδιαφέροντος για κάποιο παιχνίδι που ενθουσιάζει τα περισσότερα παιδιά της ίδιας ηλικίας, απροθυμία για συμμετοχή σε παιχνίδια, απόσυρση και εσωστρέφεια, ακόμη και σε φιλικό ή ασφαλές περιβάλλον, είναι πιθανά σημάδια κατάθλιψης.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σαιν Λούις στην Ουάσινγκτον μελετούν για σχεδόν δύο δεκαετίες τη συναισθηματική ανάπτυξη μικρών παιδιών και υποστηρίζουν ότι ακόμη και παιδιά 3 ετών ενδέχεται να εμφανίζουν τα κλινικά κριτήρια για μείζονα κατάθλιψη, ενώ υποστηρίζουν ότι η δραστηριότητα του εγκεφάλου τους προσομοιάζει στη δραστηριότητα ενηλίκων διαγνωσμένων με κατάθλιψη.

Αναφέρουν επίσης ότι ένα καταθλιπτικό επεισόδιο σε αυτή την ηλικία σημαίνει ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης στην ενήλικη ζωή και ενθαρρύνουν την πρώιμη παρέμβαση σε τέτοιες περιπτώσεις.

Συχνά η εμφάνιση κατάθλιψης στα παιδιά σχετίζεται με το ιστορικό των γονιών για την ίδια διαταραχή.

Ως προς τη θεραπεία της παιδικής κατάθλιψης, όμως, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, καθώς δεν συστήνεται με την ίδια ευκολία φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά και λόγοι αντενδείξεων είναι αφενός το γεγονός ότι τα φάρμακα αυτά δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς για αυτές τις ηλικίες και αφετέρου ότι ο εγκέφαλος των παιδιών εξακολουθεί να αναπτύσσεται και να περνάει από σημαντικές φάσεις ανάπτυξης, όπου η φαρμακευτική παρέμβαση δεν αποτελεί την καλύτερη λύση.

Αντίθετα, οι ερευνητές προσανατολίζονται σε μεθόδους, όπως παιγνιοθεραπεία ή θεραπευτικά σχήματα που εμπλέκουν τους γονείς ή τα άτομα που φροντίζουν το παιδί.

 

Ημερ/νία δημοσίευσης: 3 Ιουνίου 2011