Αρχική σελίδα Νεογέννητο Ο αποχωρισμός του νεογνού από τη μαμά στα σύγχρονα μαιευτήρια

Ο αποχωρισμός του νεογνού από τη μαμά στα σύγχρονα μαιευτήρια

Η σύγχρονη κοινή πρακτική στα περισσότερα μαιευτήρια είναι το νεογέννητο βρέφος μόλις γεννηθεί να δεχτεί την απαραίτητη φροντίδα από τη μαία και να απομακρυνθεί από τη μητέρα και τελικά να καταλήξουν μητέρα και μωρό σε διαφορετικούς θαλάμους κατά την παραμονή τους στο μαιευτήριο. Η πρακτική αυτή έχει εδώ και καιρό αμφισβητηθεί και προκύπτουν ολοένα περισσότερα στοιχεία που αποδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι να μην αποχωρίζεται το νεογνό τη μαμά του τις πρώτες ημέρες της ζωής του.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να εφαρμοστεί στα σύγχρονα μαιευτήρια η δυνατότητα τα νεογνά να παραμένουν κοντά στις μητέρες τους και να μην απομακρύνονται σε διαφορετικό χώρο. Το rooming-in, όπως αναφέρεται, ήδη εφαρμόζεται πλέον σε αρκετές χώρες, αφού γίνεται πιο αντιληπτό ότι η ανάγκη του νεογέννητου βρέφους να είναι δίπλα στη μητέρα του είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες θεώρησαν ότι είναι πιο πρακτικό, ξεκούραστο και ασφαλές για τις μητέρες και τα νεογέννητα βρέφη, εάν κατά τη διαμονή τους στο μαιευτήριο βρίσκονται σε διαφορετικούς θαλάμους. Ωστόσο, πολλές μελέτες αποδεικνύουν με στοιχεία ότι ο αποχωρισμός αυτός είναι αρκετά δύσκολος και στρεσογόνος για τα νεογέννητα βρέφη, που και μόνο με τη γέννησή τους, ήδη αποχωρίζονται σωματικά τη μητέρα τους και αρχίζουν τη νέα τους ζωή έξω από τη μήτρα της.

Πολλοί ψυχολόγοι χαρακτηρίζουν «βίαιο» τον αποχωρισμό αυτό, εφόσον φυσικά δεν συντρέχει ιατρικός λόγος, ενώ τονίζουν ότι ο πρώιμος δεσμός μητέρας-βρέφους χτίζεται από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Η σωματική επαφή, που επιτυγχάνεται μέσω της αγκαλιάς και του θηλασμού, κρίνεται εξαιρετικά σημαντική για την ομαλή ανάπτυξη του βρέφους, ενώ είναι γνωστό ότι τα μωρά αναγνωρίζουν τη μυρωδιά της μαμάς τους και αναζητούν τη ζέστη του σώματός της, στην οποία είχαν συνηθίσει μέσα στη μήτρα, για να καθησυχαστούν. Ο δεσμός μητέρας-βρέφους, φυσικά, αφορά και τα δύο μέρη κι έτσι και η ίδια η μητέρα συνειδητοποιεί περισσότερο τον ρόλο της και «δένεται» με το μωρό της όταν το έχει κοντά της.

Η πρακτική του rooming-in, επίσης εξυπηρετεί σημαντικά τον θηλασμό και ιδιαίτερα τον ελεύθερο θηλασμό, που σημαίνει ότι η μητέρα θηλάζει το μωράκι της όποτε εκείνο της το ζητήσει και όχι βάσει του προγράμματος του μαιευτηρίου. Η μητέρα έτσι μαθαίνει και ανταποκρίνεται άμεσα στο κλάμα του μωρού της και αναγνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες του.

Φυσικά, είναι διαφορετικό όταν υπάρχουν λόγοι το νεογνό να δεχτεί ιδιαίτερη φροντίδα σε διαφορετικό χώρο, όπως π.χ. όταν είναι πρόωρο, όταν πρέπει να μπει σε θερμοκοιτίδα ή όταν χρειάζεται  ιδιαίτερη ιατρική φροντίδα. Και πάλι, όμως, θα πρέπει δίνεται η υποστηρικτική δυνατότητα στη μητέρα να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στο μωρό της και να το θηλάζει.

Μάλιστα, να στηρίξει τη θέση που θέλει τα μωρά μαζί με τις μητέρες τους στα μαιευτήρια έρχεται νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Biological Psychiatry και αποδεικνύει με νέα στοιχεία ότι ο αποχωρισμός του νεογνού από τη μητέρα του προκαλεί μεγάλη αναστάτωση και στρες. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν με μετρήσεις στη συχνότητα καρδιακών παλμών σε μωρά 2 ημερών, ότι σε μωρά που κοιμούνταν μόνα σε κούνια δίπλα στη μαμά τους η αυτόνομη νεογνική δραστηριότητα ήταν αυξημένη κατά 176%, ενώ ο ήσυχος ύπνος τους κατά 86% λιγότερος σε σχέση με τα μωρά που διατηρούσαν τη σωματική επαφή. Οι ερευνητές αναφέρουν πως αυτή είναι η πρώτη έρευνα που φανερώνει τις σωματικές επιδράσεις του αποχωρισμού, ενώ είναι σε εξέλιξη έρευνες που θα αποδείξουν κατά πόσο τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου στρες αποχωρισμού είναι προσωρινά ή μακροπρόθεσμα στη νευρολογική ανάπτυξη του μωρού.

Αλλά, για να μην αναφέρουμε μόνο τις μαμάδες, παλαιότερη έρευνα έχει εξετάσει και τη σημασία σωματικής επαφής με τον πατέρα και τις χαλαρωτικές της ιδιότητες, στις περιπτώσεις που τα μωρά που γεννήθηκαν με καισαρική τομή, όταν για ιατρικούς και πρακτικούς λόγους η σωματική επαφή του βρέφους με τη μητέρα δεν ήταν δυνατό να γίνει αμέσως. Η σωματική επαφή με τον πατέρα βοήθησε τα μωρά να ηρεμήσουν και ενίσχυσε τις θηλαστικές κινήσεις, ώστε να προετοιμαστούν για το θηλασμό όταν η μαμά θα ήταν διαθέσιμη.

 

 

Ημερ/νία δημοσίευσης: 4 Νοεμβρίου 2011

Διαβάστε επίσης...