Η δυσαριθμησία ορίζεται ως μια Ειδική Μαθησιακή Δυσκολία που αφορά την εκμάθηση και κατανόηση της αριθμητικής και της περαιτέρω ανάπτυξης των μαθηματικών δεξιοτήτων. Οι μαθητές με δυσαριθμησία δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη σχέση μεταξύ των αριθμών και των ποσοτήτων που αντιπροσωπεύουν, καθώς και τις μαθηματικές έννοιες.

Εμφανίζουν επίσης δυσκολία στο να εκτελέσουν τις βασικές μαθηματικές πράξεις και να χρησιμοποιήσουν σωστά χρονικές έννοιες. Έρευνες έχουν δείξει πως οι μαθητές με δυσαριθμησία παρουσιάζουν οπτικο-χωρικές δυσκολίες, δηλαδή δυσκολία στο να επεξεργαστούν ότι βλέπουν τα μάτια, και δυσκολίες επεξεργασίας της γλώσσας, δηλαδή δυσκολία να επεξεργαστούν ότι ακούει το αφτί.

Μια διασκεδαστική τεχνική για την αντιμετώπιση της δυσαριμθησίας είναι το παιχνίδι με τα κλασικά επιτραπέζια «φιδάκι» και «γκρινάρης». Τα παιχνίδια αυτά μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν ανάλογα με τον στόχο διδασκαλίας. Μπορούμε να διδάξουμε και τις τέσσερις μαθηματικές πράξεις (πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό, διαίρεση).

Ζητάμε από το παιδί ή τα παιδιά με δυσκολίες στα μαθηματικά να μετακινήσουν το πιόνι τους αναλόγως το διδακτικό στόχο. Παραδείγματος χάρη, αν θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά την πρόσθεση των ομοίων αριθμών (1+1, 2+2, 3+3, κτλ), τους ζητάμε να προχωρήσουν το πιόνι τους τόσες θέσεις όσες δείχνει το ζάρι τους και άλλες τόσες ακόμη. Αν θέλουμε να διδάξουμε την προπαίδεια του 3, ζητάμε από τα παιδιά να προχωρήσουν το πιόνι τους τόσες θέσεις όσες δείχνει το ζάρι πολλαπλασιάζοντάς τες με το 3. Αν θέλουμε να διδάξουμε την πρόσθεση ενός αριθμού με το 10, ζητάμε να προχωρήσουν το πιόνι τους τόσες θέσεις όσες δείχνει το ζάρι τους και άλλες 10 ακόμη. Μπορούν επίσης να μετακινούν το πιόνι τους διπλάσιες ή μισές θέσεις από τον αριθμό που δείχνει το ζάρι ή τα ζάρια τους. Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουμε αναλόγως με τον εκπαιδευτικό στόχο παρέμβασης.

Τα παιδιά μέσα από διασκεδαστικές δραστηριότητες κατακτούν τη γνώση πολύ πιο εύκολα και αποκτούν θετική στάση απέναντι στη μάθηση.