Αρχική σελίδα ΑΝΑΠΤΥΞΗ & ΦΡΟΝΤΙΔΑ Πετάξτε τις πάνες!

Πετάξτε τις πάνες!

Η κατάκτηση του μικρού σας να ανεξαρτητοποιηθεί από τις πάνες και να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα αποτελεί σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξή του. Είναι μεγάλο βήμα για την αυτονομία του, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.

Η διαδικασία της εκπαίδευσης για την τουαλέτα συχνά αγχώνει τους γονείς, αλλά εάν το παιδί είναι έτοιμο, αποδεικνύεται ότι σχεδόν σε μία εβδομάδα έχει έρθει το πολυπόθητο αποτέλεσμα.

Η ηλικία που το παιδί είναι έτοιμο νευρομυικά να ελέγχει τους σφιγκτήρες μυς της κύστης και του πρωκτού τοποθετείται περίπου στα 2,5 – 3,5 χρόνια. Το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά οπωσδήποτε για να είναι έτοιμο θα πρέπει να έχει κλείσει τα 2 του χρόνια. Ένα άλλο βήμα που θα πρέπει να έχετε παρατηρήσει πριν αποφασίσετε να προχωρήσετε στην εκπαίδευση για την τουαλέτα, είναι να συνειδητοποιεί το παιδί και να το λέει, ότι κάνει τσίσα ή κακά στην πάνα. Δεν έχει σημασία ότι δεν μπορεί ακόμα να τα συγκρατήσει και να τα ελέγξει, αλλά ότι αντιλαμβάνεται τη διαδικασία. Χωρίς, λοιπόν, να σημαίνει πως όταν λέει «μαμά, κάνω τσίσα» μπορείτε να προχωρήσετε αμέσως στην εκπαίδευση, έχετε το σημάδι ότι αυτό θα ακολουθήσει το επόμενο στάδιο. Ένα ακόμα καλό σημάδι είναι αν βλέπετε ότι το πρωί συχνά η πάνα του είναι στεγνή, που σημαίνει ότι ελέγχει ικανοποιητικά την κύστη του.

Επιλέξτε μια περίοδο που είστε αρκετές ώρες με το παιδί και δεν υπάρχουν επιπρόσθετες απαιτήσεις, όπως π.χ. να μεταφερθεί στο κρεβάτι του από την κούνια, να ξεκινήσει τον παιδικό σταθμό, μια μετακόμιση ή χωρισμός των γονιών κτλ. Μεγάλη σημασία έχει η δική σας στάση, γιατί μέσα από αυτήν το παιδί δίνει την έννοια και τη συναισθηματική βαρύτητα σε αυτό που συμβαίνει. Αντιμετωπίστε το ήρεμα, ως μια φυσιολογική διαδικασία που οφείλεται στο γεγονός ότι το παιδί μεγαλώνει. Μη δίνετε τόση σημασία, σαν να είναι το πιο σημαντικό πράγμα για εσάς και το παιδί, ούτε να αγχώνεστε για την επιτυχία ή να απογοητεύεστε με την αποτυχία. Ήδη η προσπάθεια του παιδιού και η συνειδητοποίηση ότι μεγαλώνει και ότι οι άλλοι περιμένουν από αυτό να κάνει ένα βήμα προς την υπευθυνότητα, το κατακλύζουν με αρκετό άγχος και χωρίς να του το επισημαίνετε. Αντιμετωπίστε το με ευχάριστη διάθεση, ακόμη κι αν το παιδί σας αρχίσει να αντιδρά επειδή ίσως νιώθει ότι θα χάσει κομμάτι από τη φροντίδα σας. Έχει μεγάλη σημασία, επίσης, να ενημερωθούν και να βοηθήσουν με τον τρόπο που θα τους υποδείξετε, όλοι όσοι εμπλέκονται στην ανατροφή του παιδιού, π.χ. η παιδαγωγός στον παιδικό σταθμό, η γιαγιά ή η νταντά, ώστε να υπάρχει κοινή γραμμή.

Γνωρίστε το παιδί σας με το γιογιό από νωρίς. Μπορείτε να αγοράσετε ένα και να το τοποθετήσετε στην τουαλέτα για να εξοικειωθεί το μικρό σας, αρκετούς μήνες πριν. Έτσι θα μπορεί να το περιεργαστεί και να δοκιμάσει να καθίσει και να σηκωθεί. Εσείς μπορείτε να το επαινείτε κάθε φορά που κάθεται στο γιογιό, έστω και για παιχνίδι, με τα ρούχα και όχι για κανονική χρήση! Επιλέξτε ένα γιογιό που είναι σταθερό όταν κάθεται ή σηκώνεται το παιδί. Εναλλακτικά, προμηθευτείτε την ειδική βάση που προσαρμόζεται στη λεκάνη «των μεγάλων» και ένα σκαμνάκι για να ανεβαίνει το μικρό σας. Έτσι θα γλυτώσετε και από επιπλέον καθάρισμα, αφού απλώς θα τραβάτε το καζανάκι, αντί να καθαρίζετε το γιογιό. 

Εάν το παιδί βλέπει τους γονείς του στην τουαλέτα, οπωσδήποτε θα είναι πιο εύκολο να κινηθεί η περιέργειά του και η επιθυμία του να τους μιμηθεί. Αφήστε το να σας δει, εάν τύχει και απαντήστε απλά σε οποιαδήποτε από τις ερωτήσεις του. Πάρτε το μαζί σας στα μαγαζιά να διαλέξει τα πρώτα του βρακάκια με τα σχεδιάκια που προτιμάει, αφού σίγουρα θα του αρέσει πολύ να συμμετέχει στη διαδικασία. Ξεκινήστε την εκπαίδευση κάποιες μέρες που θα είστε σπίτι με το παιδί, ώστε να είναι πιο εύκολο να το αλλάξετε σε περίπτωση που θα βραχεί, αλλά και θα το ρωτάτε εσείς μήπως θέλει να πάει τουαλέτα. Εξηγήστε του ότι τώρα που μεγάλωσε θα φοράει αυτά τα πιο όμορφα βρακάκια για μεγάλα παιδιά και δεν θα πρέπει να τα βρέχει, αλλά να ζητάει να πάει τουαλέτα. Εάν δεν προλάβει, πείτε του ότι δεν πειράζει και ότι θα το καταφέρει την άλλη φορά. Εάν τα καταφέρει, επιβραβεύστε το π.χ. κολλώντας στη μπλούζα του ένα αυτοκολλητάκι. Το μικρό σας θα κοιτάζει περήφανο το βραβείο του και θα έχει πολλή όρεξη να τα καταφέρει ξανά!

Θυμηθείτε να του φοράτε ρούχα που μπορεί να βγάζει εύκολα για να κατεβάζει το βρακάκι του, π.χ. παντελόνια χωρίς πολλά κουμπιά και φερμουάρ που ίσως το δυσκολεύουν και το καθυστερούν. Βοηθήστε το να έχει εύκολη πρόσβαση σε όλα όσα χρειάζεται, χαρτί για να σκουπιστεί, νερό και σαπούνι για να πλύνει τα χέρια του μετά και πετσέτα για να τα σκουπίσει. Έτσι το βοηθάτε να ακολουθεί ολόκληρη τη ρουτίνα της τουαλέτας και να έχει την ελάχιστη απαιτούμενη βοήθεια από εσάς.

Είναι φυσικό τις πρώτες ημέρες να μην έχει κάθε φορά επιτυχία και να πρέπει να βάλετε μερικά πλυντήρια παραπάνω. Αυτό, όμως, δεν χρειάζεται να σας απογοητεύει. Μόνο εάν περάσουν 1-2 εβδομάδες και η πρόοδος είναι ελάχιστη, φορέστε του πάλι την πάνα και δοκιμάστε ξανά σε ένα-δυο μήνες. Επίσης, έχετε υπόψη σας ότι στην αρχή, ακόμα κι αν το μικρό σας τα καταφέρνει μια χαρά την ημέρα, θα χρειαστεί να συνεχίσει να φορά την πάνα του τη νύχτα. Εάν παρατηρήσετε για μερικές ημέρες ότι το πρωί η πάνα είναι στεγνή, δοκιμάστε να του τη βγάλετε. Για κάθε ενδεχόμενο, μπορείτε να στρώσετε κάτω από το σεντόνι του ένα αδιάβροχο κάλυμμα ή ένα σελτεδάκι, ώστε να μη λερωθεί το στρώμα.

Πραγματικά, σε δεκαπέντε ημέρες το πολύ, θα έχετε αφήσει τις πάνες πίσω σας και το να πηγαίνει το μικρό σας τουαλέτα θα σας φαίνεται το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Και να είστε σίγουρες, ότι το μικρό σας θα χαρεί για το επίτευγμά του όσο κι εσείς!

Διαβάστε επίσης...