δηλ. σε σένα αναφέρθηκα μόνο για να πω ότι συμφωνώ...

Γεια σας και πάλι! Να εξηγούμαι, δεν κατηγόρησα καμία μανούλα... Απλώς χαρακτήρισα κάτι "υπερβολικό", πάντα κατά τη δική μου άποψη. Ίσως απλώς τα βλέπω ρεαλιστικά και αφού κι εγώ έπρεπε να δουλέψω νωρίς, κατανοώ περισσότερο όσες δεν μπορούν να συνεχίσουν να θηλάζουν πολλούς μήνες... Σίγουρα, η κάθε μανούλα κάνει το καλύτερο που μπορεί για τα παιδιά της, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες συνθήκες. Η κάθε μαμά ξέρει καλύτερα και επίσης, έχει και την ευθύνη του παιδιού της, έτσι δεν είναι;;;

ούπς, λάθος κατάλαβα λοιπόν...καλά δεν φταίνε μόνο τα φόρουμ... είναι και η αυπνία, η κούραση...η τρεχάλα με την οποία τα διαβάζουμε... χαχαχα! συγνώμη!!!
ναι Άννα, είναι πολύ ευαίσθητο θέμα, συμφωνώ. Και επειδή κάθε μανούλα ξέρει και κάνει αυτό που μπορεί και νομίζει ότι είναι καλύτερο για το μωράκι της, καλό είναι να αποφεύγουμε τέτοιους χαρακτηρισμούς.... Εμένα άλλη μανούλα μου χε πει πρόσωπο με πρόσωπο, ότι θέλω να κάνω το αγόρι να τρέχει από πίσω μου και για αυτό το βυζαίνω ακόμη. Ξέρεις ποσο άσχημα αισθάνθηκα? γιατί? γιατί ήταν το πρώτο μου παιδάκι, δεν είχα άλλη μανούλα γύρω μου που να έχει θηλάσει τόσο να παραδειγματιστώ, ήμουν και μικρότερη και πιο ψαρωμένη, οπότε με ενόχλησε. Ντράπηκα. Αν είναι δυνατόν!!! Εγώ που έκανα ότι πιο φυσικό υπάρχει. Θήλαζα τον 9 μηνών γιό μου. Τώρα όμως απόλυτα συνειδητοποίημενη και γνωρίζοντας κάποια πράγματα παραπάνω ξέρω ότι θα έπρεπε να ντρέπεται εκείνη που πήρε αμέσως χάπι για να σταματήσει το γάλα της, επειδή λέει θα ζήλευε η μεγάλη της κόρη....την οποία είχε άλλωστε θηλάσει ελάχιστα γιατί απλά δεν άντεχε την κούραση. Προσωπική επιλογή της, δικαίωμα του παιδιού όμως. Αναρωτιέμαι ακόμη πώς το έκανε. Πώς είναι δυνατόν να κόβεις κάτι τόσο φυσικό και όμορφο....το παιδί όταν γεννιέται και το ακουμπάνε πάνω σου... έρπει για να πιαστεί από το στήθος σου...και μπορείς και το κόβεις? Για αυτό επιμένω και λέω ότι είναι ένα ευαίσθητο θέμα...ας είμαστε πιο διακριτικοί...ο καθένας ξέρει καλύτερα...

Ναι βρε παιδιά, άλλωστε, εδώ αυτό συζητάμε εξαρχής, όπως κατάλαβα και από τη μανούλα που άνοιξε το θέμα, ότι υπάρχει παραπληροφόρηση και κακή ή ανύπαρκτη πληροφόρηση!!! και το παράξενο είναι, πώς αυτό έχει γίνει μέσα σε μόλις πενήντα άντε εβδομήντα χρόνια!!! Γιατί μέχρι τότε δε νομίζω ότι υπήρχε η νουτρίτσια!!! Ίσα ίσα, ψάχνανε παραμάνες όσες γυναίκες δεν είχαν γάλα επειδή υπήρχε φτώχια και δεν μπορούσαν όντως να βγάλουν... αλλά πόσες ήταν αυτές; Και πώς φτάσαμε εδώ να θεωρείτε παράξενο το φυσιολογικό!!! Μεγάλη απορία το έχω... έχει γίνει προφανώς τεράστια εκστρατεία... και φταίνε και οι γιατροί. Ήθελα να σας πω την εμπειρία μου, όταν ήμουν στο μαιευτήριο, στο δωμάτιο δίπλα μου ήταν μια κοπελίτσα, είχε κάνει καισαρική, είχε μικρό μωράκι, όπως εγώ και προσπαθούσαμε όλες την πρώτη και δεύτερη μέρα να τα θηλάσουμε και δεν ήταν πολύ εύκολο. Τη δεύτερη μέρα εμείς το είχαμε βρει πια, κι εκείνη ξεκινούσε γιατί γέννησε μια μέρα μετά. Και είχε αγχωθεί πολύ (χώρια που η κακομοίρα είχε και τους ορούς και τα ράμματα...) που δεν έπιανε καλά τη θηλή το μωρό (αυτό θα το έχετε ακούσε επίσης σαν δικαιολογία, ότι "το μωρό δεν ήξερε να θηλάσει", πότε να γελάσω, τώρα;) και της έλεγα ότι κι εμείς χθες ήμασταν ανήσυχοι, αλλά να, σε μια μέρα όλα μια χαρά...
Και της είπε λεέι ο γιατρός ότι εντάξει, θα περιμένουν μια μέρα και αν δεν πιάσει καλά, δεν πειράζει, θα του δώσουν ξένο κι εκείνης θα της δώσει ένα χάπι να της σταματήσει το γάλα!!!! Και τραβούσα τα μαλλιά μου, όχι με το κορίτσι, αλλά με την ευκολία που ξεστομίζουν τέτοια πράγματα οι γιατροί!!!! Ίσα ίσα, εκείνη έκλαιγε κτλ, αλλά τα κατάφερε τελικά... όλα καλά (πριν 6 χρόνια όλα αυτά), αλλά λέω, δε ντρέπονται να λένε έτσι τέτοια πράγματα ολόκληροι γιατροί.....

Συμφωνω με οσα γραφετε.. Θελω να πω σχετικα με το θεμα της ενημερωσης πως παρατηρω μια αλλαγη προς το καλυτερο. Τι εννοω: όταν γεννησα πριν 5,5 μηνες την κορη μου σε γνωστο ιδιωτικο μαιευτηριο ειχα δηλωσει αποκλειστικο θηλασμο (όπως και στο πρωτο μου παιδι). Πραγματικα μου την εφερναν σε ασχετες ωρες από τα αλλα παιδακια, γιατι ειχε ξυπνησει, πεινουσε και ηθελε να θηλασει. Θα μπορουσαν να της εδιναν ετοιμο κι εγω να μην επαιρνα ειδηση. Υπηρχε πολλη ενημερωση, όπως φυλλαδια στο κομοδινο μας και σεμιναρια από μαια σχετικα με το θεμα του θηλασμου. Κάθε μερα περνουσε η προϊσταμενη οροφου, κοιτουσε το στηθος και μας εδινε συμβουλες και οδηγιες για το θηλασμο. Η διπλανη μου καποια στιμη αρρωστησε και ειχε πολύ υψηλο πυρετο. Τοτε εδωσε ξενο γαλα στο παιδι της. Όταν όμως επεφτε ο πυρετος οι μαιες την ενθαρρυναν να συνεχισει να θηλαζει. Γενικοτερα και τα ΜΜΕ τελευταια προβαλλουν πολύ το θεμα του θηλασμου. Νομιζω ότι κατι παει να γινει – ελπιζω δηλαδη.

Ευχάριστο αυτό που λες Χρύσα, αλλά δεν ξέρω, εγώ δεν είμαι και πολύ αισιόδοξη από τη φύση μου! Δηλαδή, θέλω να πω ότι έχει γίνει ολόκληρη εκστρατεία και πλύση εγκεφάλου και όπως είπατε κι εσείς και ο περίγυρος ακόμα δεν το υποστηρίζει και το σχολιάζει... Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει και λίγο "μόδα" ο θηλασμός, π.χ. θήλασε η τάδε κυρία του Χόλλιγουντ, άρα είναι in! Και είναι κι αυτό κάτι, αλλά αν είναι να το κάνουμε επειδή είναι μόδα,΄και όχι συνειδητοποιημένα, υπάρχει προβληματάκι... και οι μόδες περνάνε... Τι λέτε;;;

Αυτό με ενοχλούσε κι εμένα κάποτε... Δηλαδή τα σχόλια των άλλων μαμάδων που δεν θήλασαν για οποιοδήποτε λόγο...Εντάξει εκείνες δεν το κατάφεραν, αλλά με ποια λογική προσπαθούν να υποβαθμίσουν ή να ερμηνεύσουν διαφορετικά κάτι τόσο φυσικό? και την απάντηση την γνωρίζω βέβαια...
έπειτα, αν και δεν θέλω να φανεί επικριτικό, θέλω να πω ότι είναι και θέμα επιλογών... γιατί όσοι μου έχουν πει, ααα θηλάζεις, άρα δεν δουλεύεις, δείχνουν μια συγκεκριμένη τάση... η πραγματικότητα είναι πως δούλευα και στα 2 παιδιά μου και μάλιστα στο 2ο επέστρεψα όταν ήταν 2,5 μηνών... όμως επέλεξα να δουλέψω πολύ λιγότερο απ' ότι συνήθως για να τα καταφέρω με τον θηλασμό, παρόλο που αυτό είχε κόστος οικονομικό, αλλά και προσωπικό, ως προς την εξέλιξη στην δουλειά μου... σίγουρα δεν είναι η επιλογή αυτή πάντα εφικτή, ανάλογα με το που δουλεύουμε...όμως πάρα πολλές φορές είναι ξεκάθαρα και θέμα επιλογής...οπότε ο καθένας, ας κάνει όπως νομίζει... όμως με παρρησία και χωρίς δικαιολογίες...

το σχόλιο πήγαινε παραπάνω στην μαμά του Φοίβου...

Είναι όπως ακριβώς το λες μαίρη πόπινς! Για να θηλάσεις, πρέπει κάτι να θυσιάσεις, ύπνο, χρόνο, ενέργεια, ώρες δουλειάς, διασκέδασης και ξεκούρασης και ποιός ξέρει τι άλλο... αυτό είναι το θέμα, αν έχουμε τη διάθεση να τα θυσιάσουμε αυτά... Ίσως αυτό τρομάζει πολλές μαμάδες και κάνουν πίσω και δικαιολογούν κάποια πράγματα στον εαυτό τους, όπως λες... Αλλά γενικά, όταν κάνεις ένα παιδί, δεν θυσιάζεις ένα σωρό πράγματα; Και σίγουρα είναι μέσα στα πιο σημαντικά ο θηλασμός, γιατί δεν μπορεί να το κάνει κανένας άλλο, εγώ νομίζω ότι εκεί είναι η μεγάλη ευθύνη μας.

Καλησπέρα σας! Ευχαριστώ πολύ όλες τις μανούλες που μου απαντήσατε! Βλέπω έγινε θέμα μεγάλο Δεν προλαβαίνω να μπαίνω συχνά, γιατί θηλάζουμε σχεδόν full-time!!! Όλα πάνε καλά και σας ευχαριστώ πολύ πολύ όλες