Αρχική σελίδα 1 - 3 ετών Το παιδί μας… δαγκώνει!

Το παιδί μας… δαγκώνει!

Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο για μωρά ή νήπια να δαγκώνουν, είτε τα συνομήλικα παιδιά είτε τους γονείς τους, ωστόσο είναι αρκετά δυσάρεστο και σας κάνει να αισθάνεστε πολύ άσχημα, είτε είστε γονιός του θύτη είτε του θύματος. Εάν το παιδί σας έχει εμφανίσει τέτοια συμπεριφορά, δείτε τι μπορεί να την προκαλεί και πώς μπορείτε να την ελέγξετε. 

Ένα μικρό παιδί μπορεί να έχει διάφορους λόγους για να δαγκώνει, όπως απλώς για να πειραματιστεί, για να προκαλέσει την αντίδραση των γονιών του, για να νιώσει ισχυρό ή επειδή αισθάνεται πιεσμένο ή εκνευρισμένο. Σε συνδυασμό με την ανώριμη ακόμη αυτοσυγκράτηση των ορμών του και τη μη ανεπτυγμένη αίσθηση των αποδεκτών κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς, δύσκολες στιγμές και περιστάσεις μπορεί να το οδηγήσουν στο δάγκωμα.

Από την άλλη, το δάγκωμα μπορεί να είναι μια τρομακτική εμπειρία για ένα παιδάκι που το δάγκωσε ο φίλος του γιατί νευρίασε ή για ένα απλό… καλωσόρισμα και μπορεί να αποτελέσει την αρχή του τέλους για μια σχέση παιχνιδιού!

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η παρέμβασή σας θα πρέπει να είναι καθοριστική και διορθωτική, σύμφωνα με την ηλικία του παιδιού. Αυτό που θα πρέπει να εξηγήσετε ξεκάθαρα στο παιδί σας είναι ότι "όταν δαγκώνεις κάποιον, εκείνος πονάει". Αυτό δεν είναι τόσο αυτονόητο για ένα παιδάκι, γιατί δεν καταλαβαίνει εύκολα τον πόνο ή τα συναισθήματα του άλλου. Θα πρέπει να του το πείτε εσείς και αν χρειαστεί να του θυμίσετε πώς ένιωθε εκείνο όταν π.χ. χτύπησε και πονούσε. Εάν έχει δαγκώσει εσάς, εκφράστε τη λύπη σας και πείτε ότι πονέσατε.

Εάν το μικρό σας πειραματίζεται δαγκώνοντας τους φίλους του και μάλιστα χωρίς κάποια ιδιαίτερη αφορμή, μιλήστε του ήρεμα και εξηγήστε του ότι αυτό δεν αρέσει στους άλλους και πως εκτός από το ότι πονάει, το άλλο παιδάκι δεν θα είναι χαρούμενο και δεν θα θέλει να παίζει μαζί του.

Ίσως παρατηρήσετε ότι το δάγκωμα προκύπτει σε καταστάσεις όπου το μικρό σας νιώθει στρεσαρισμένο ή πιο αδύναμο, για παράδειγμα είναι με πολλά παιδάκια και πρέπει να μοιραστεί τα παιχνίδια του, κάτι που έτσι κι αλλιώς το δυσκολεύει ή αισθάνεται ότι βρίσκεται ανάμεσα σε μεγαλύτερα παιδιά, που είναι πιο δυνατά από αυτό και πρέπει με κάποιον τρόπο να αμυνθεί.

Σε αυτή την περίπτωση, ειδικά εάν ξέρετε ότι το μικρό σας ζορίζεται σε κάποιες καταστάσεις, προσπαθήστε να δράσετε προληπτικά. Εκθέστε το σταδιακά σε καταστάσεις που το στρεσάρουν και εάν δείτε ότι κουράζεται, φύγετε λίγο νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Φροντίστε να είναι ξεκούραστο και ταϊσμένο, ώστε να αντέχει περισσότερο. Εάν χρειάζεται, μοιράστε τα παιδιά σε μικρότερες ομάδες με τα μικρότερα χωριστά από τα μεγαλύτερα και πάντα επιβλέπετε το παιχνίδι τους. Θυμίζετε τους κανόνες της μοιρασιάς και της υπομονής, αλλά προσπαθήστε να αποσπάτε και την προσοχή τους σε κάτι ευχάριστο όταν νιώθετε ότι οι τόνοι ανεβαίνουν επικίνδυνα!

Σε κάθε περίπτωση, απομακρύνετε το παιδί εάν θεωρείτε ότι η κατάσταση αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη και πείτε του σταθερά ότι «δεν επιτρέπεται να δαγκώνουμε!» Διδάξτε το να ζητάει συγνώμη από το «θύμα» του, αλλά θα παρατηρήσετε ότι συχνά μπορεί να έχει αναστατωθεί και το ίδιο από αυτό που έκανε και από την αντίδραση του άλλου παιδιού.

Τι γίνεται εάν το μικρό σας δεχτεί ένα δάγκωμα; Φυσικά θα το παρηγορήσετε, θα το αφήσετε να δει ότι οι μεγάλοι δεν επιτρέπετε το δάγκωμα και ότι έγινε η κατάλληλη παρατήρηση στο άλλο παιδί, αλλά μην ενθαρρύνετε τον φόβο του για νέο επεισόδιο. Εάν δεν θέλει να συνεχίσει το παιχνίδι με το παιδάκι αυτό, είναι φυσιολογικό, αλλά πολύ πιθανό να δείτε ότι κατά τα άλλα οι δύο μικροί φίλοι χαίρονται ο ένας την παρέα του άλλου. Μην πέσετε στην παγίδα να το απομονώσετε οριστικά από παιδάκια που ίσως θεωρείτε «επικίνδυνα», αλλά παρατηρείτε από κοντά έτοιμοι να παρέμβετε. Τις περισσότερες φορές, τα παιδάκια που δαγκώνουν είναι απόλυτα φυσιολογικά παιδιά χωρίς άλλα προβλήματα συμπεριφοράς ή επιθετικότητας.

Τέλος, ακόμη κι αν το παιδί σας δάγκωσε ως αντεπίθεση, επειδή δέχτηκε πρώτο μια δαγκωματιά, εσείς εξακολουθήστε να αποδοκιμάζετε τη συμπεριφορά του, μη ενθαρρύνοντας τη λογική της αντεκδίκησης.

Με λίγη υπομονή και κατάλληλο χειρισμό από εσάς, η φάση του δαγκώματος, είναι κάτι που θα περάσει ανεπιστρεπτί.

 

Ημερ/νία δημοσίευσης: 23 Μαΐου 2011