Αρχική σελίδα Οικογένεια Σχέσεις Όταν δεν υπάρχει κοινή αντιμετώπιση των δύο γονιών στα ζητήματα πειθαρχίας

Όταν δεν υπάρχει κοινή αντιμετώπιση των δύο γονιών στα ζητήματα πειθαρχίας

Τι συμβαίνει όταν προσπαθείτε να συνετίσετε το παιδί σας ή να εφαρμόσετε ορισμένους τρόπους για να συγκρατήσετε ή να διορθώσετε την κακή του συμπεριφορά; Σίγουρα η κατάσταση είναι δύσκολη και απαιτεί ψυχραιμία και δύναμη. Όμως, πόσο περιπλέκονται τα πράγματα, όταν ο άλλος γονιός δείχνει να μη συμμερίζεται τον δικό σας τρόπο διαπαιδαγώγησης και εφαρμόζει έναν πολύ διαφορετικό, που έρχεται σε σύγκρουση με όσα προσπαθείτε να πετύχετε;

 

Οπωσδήποτε η μαμά και ο μπαμπάς είναι δύο άνθρωποι με πολλά κοινά, που τους έφεραν κοντά άλλωστε, αλλά και με ξεχωριστές προσωπικότητες. Έχουν μεγαλώσει σε διαφορετικές οικογένειες, σε διαφορετικό περιβάλλον και φυσικά μην ξεχνάμε τις διαφορές που προκύπτουν από το γεγονός ότι ανήκουν σε δύο διαφορετικά φύλα!

Στα πλαίσια της ελευθερίας σε μια σχέση και της ελευθερίας της έκφρασης μέσα στην οικογένεια, ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του, αλλά όταν πρόκειται για τη διαπαιδαγώγηση των μικρών παιδιών, που συχνά υιοθετούν το ρόλο του «μικρού επαναστάτη», τα πράγματα γίνονται λίγο πιο περίπλοκα και χρειάζεται αρκετή προσοχή και σύμπνοια των απόψεων των δύο γονιών.

Όταν ο καθένας από τους δύο γονείς εκφράζει και εφαρμόζει πολύ διαφορετικό σύστημα διαπαιδαγώγησης, αξιών, συμπεριφοράς και πειθαρχίας, ευνόητο είναι να δημιουργείται σύγχυση και το αποτέλεσμα να μην είναι το επιθυμητό.

Ερευνητές αναφέρουν ότι παιδιά που έχουν γονείς με εξαιρετικές διαφορές στον τρόπο που χειρίζονται και πειθαρχούν τα παιδιά τους, εμφανίζουν συχνά προβλήματα συμπεριφοράς.

Η άποψη των γονιών έχει μεγάλο κύριος και βαρύτητα για ένα παιδί, ακόμη κι αν αυτό επιλέξει να διαφωνήσει με αυτή και να εκφράσει τη δική του διαφορετική άποψη.

Όμως, όταν τα παιδιά δέχονται αντιφατικά ερεθίσματα ή και οδηγίες σχετικά με ορισμένους κανόνες συμπεριφοράς που αφορούν την πειθαρχία, μπαίνουν σε μια κατάσταση σύγχυσης. Τους παρουσιάζονται δύο διαφορετικές εκδοχές, γεγονός που τα μπερδεύει αρχικά και στη συνέχεια τους δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας, γιατί κάθε παιδί θέλει να αισθάνεται την ασφάλεια και τη σταθερότητα που του μεταδίδουν οι γονείςτου.

Από μια τέτοια σταθερή αφετηρία ξεκινάει να αντιδρά και να εκφράζει ακόμη και έντονα κάτι διαφορετικό. Όσο κι αν είναι δύσκολο να το πιστέψετε, το παιδί σας κάνει ένα βήμα μπροστά και σας αντιμάχεται, έχοντας όμως την ασφάλεια και τη σιγουριά ότι το αγαπάτε και ότι ξέρετε τι κάνετε.

Τα πράγματα δεν σταματούν εδώ. Όσο το παιδί σας μεγαλώνει και ανακαλύπτει τρόπους να πετυχαίνει το δικό του, σύντομα θα καταλάβει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις το «συμφέρον» του είναι να προσεγγίσει τον μπαμπά, αφού η μαμά έχει αντίθετη γνώμη και σε άλλες περιπτώσεις το ευνοεί να προσεγγίσει και να πείσει τη μαμά, αφού ξέρει ότι ο μπαμπάς σε κάτι τέτοιο δεν θα συμφωνεί. Αρχίζουν, έτσι, να υπάρχουν δύο στρατόπεδα, του μπαμπά και της μαμάς, και το παιδί σας «εκπαιδεύεται» να προχωράει σε «συμμαχίες» με όποιο το εξυπηρετεί κάθε φορά.

Αυτό δεν είναι τόσο απλό και οδηγεί στον να υποσκάπτονται τόσο οι υγιείς σχέσεις του παιδιού με τους γονείς, όσο και των δύο γονιών μεταξύ τους. Επίσης, διδάσκει στο παιδί σας ότι μπορεί να έρχεται κοντά με κάποιον, όχι ενισχύοντας τους συναισθηματικούς δεσμούς ανάμεσά τους, αλλά βασιζόμενο κυρίως στο συμφέρον.

Επίσης, το παιδί σας εξοικειώνεται στη λογική των «στρατοπέδων» και γνωρίζει ότι εκείνο αποτελεί ένα τρίτο στρατόπεδο, που μπορεί να συνάπτει συμμαχίες κατά περίπτωση. Και με τον ίδιο τρόπο θα μάθει το παιδί σας να αντιμετωπίζει όλες τις μελλοντικές σχέσεις του με τους άλλους. Σας ακούγεται σαν πεδίο μάχης; Κι όμως, αυτό ακριβώς είναι!

 

Πώς μπορείτε, όμως, να αποκτήσετε μια κοινή γραμμή ως γονείς και ταυτόχρονα να μην περιορίσετε την ελευθερία του ατόμου σας; Πώς μπορείτε να αποτελείτε μια ομάδα με κοινό στόχο, δηλαδή τη σωστή αγωγή του παιδιού σας μέσα από αγάπη, και όχι δύο ή τρία διαφορετικά στρατόπεδα;

 

Είστε μια ομάδα. Πάρτε απόφαση ότι είστε στην ίδια ομάδα με τον άλλο γονιό και θέλετε να περάσετε μηνύματα αγωγής αλλά και αγάπης στο παιδί  ή τα παιδιά σας. Κρατηθείτε μακριά από τις λογικές των στρατοπέδων και των συμμαχιών, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν περισσότερα από ένα παιδιά.

 

Είστε γονείς. Αυτό σημαίνει ότι σας ακολουθεί μια ευθύνη απέναντι στα παιδιά σας. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό και ωφέλιμο «να ρίξετε λίγο νερό στο κρασί σας» και να συμβαδίσετε με τον/την σύζυγό σας για ένα ζήτημα που αφορά τα παιδιά σας, ακόμη κι αν δεν είστε απόλυτα σύμφωνοι με αυτό. Μην επιμένετε οπωσδήποτε να γίνει το δικό σας. Βάλτε το συμφέρον του παιδιού σας πάνω από μικροεγωισμούς.

 

Συζητήστε με τον σύντροφό σας. Μπορείτε να ξεκινήσετε μια συζήτηση σχετικά με το πώς θα αντιμετωπίζετε από κοινού ορισμένα ζητήματα πειθαρχίας που θα προκύψουν με το παιδί σας. Εκφράστε τη γνώμη σας, ακούστε και τη γνώμη του συντρόφου σας και θέστε και οι δύο τα επιχειρήματά σας. Εάν μια κατάσταση που αφορά το παιδί σας βρήκε προ απροόπτου, δεν έχει σημασία πώς τη χειριστήκατε ήδη, μπορείτε να θέσετε ένα νέο κοινό πλάνο για τις επόμενες φορές και να ενημερώσετε ανάλογα και το πιτσιρίκι σας.

Ακούστε τη γνώμη και τα επιχειρήματα του άλλου και σεβαστείτε τη γνώμη του. Ακούστε για ποιους λόγους διαφωνεί ο άλλος για τη δική σας τακτική, ίσως κάτι να σας διαφεύγει. Μην ξεχνάτε ότι και οι δύο αγαπάτε εξίσου το παιδί σας.

 

Εμπλακείτε και οι δύο στα ζητήματα πειθαρχίας και αγωγής του παιδιού. Είναι σημαντικό το παιδί σας να βλέπει και έμπρακτα την κοινή γραμμή σας. Δεν σημαίνει, επίσης, εάν διαφωνείτε με μια μέθοδο, δεν θα φέρετε αντίρρηση αλλά δεν θα την εφαρμόσετε και θα την αφήσετε για τον/την σύντροφό σας! Εφόσον αποφασίσατε να είναι η κοινή σας τακτική, θα πρέπει να την εφαρμόσετε κι εσείς. Κανένας από τους δύο γονείς δεν θα πρέπει να είναι παθητικός στα ζητήματα πειθαρχίας και αγωγής και ο άλλος να καλείται πάντοτε να αναλάβει δράση.

 

Υποστηρίξτε τον άλλο γονιό μπροστά στο παιδί ακόμη κι αν διαφωνείτε. Μην «αδειάζετε» τον άλλο γονιό μπροστά στα παιδιά. Αντίθετα, εάν έχει επιβάλει μια τιμωρία, όσο δεν ήσασταν μπροστά, μην την αναιρείτε και μην την ακυρώνετε. Πείτε «αφού στο είπε ο μπαμπάς, έτσι θα γίνει». Μπορείτε να το συζητήσετε με τον μπαμπά αργότερα και να του εκφράσετε τυχόν διαφωνίες.

 

Σε κάθε περίπτωση, ενισχύστε τον δεσμό με τον/την σύντροφό σας και δείτε όλα αυτά σαν αφορμή για να επικοινωνήσετε καλύτερα και να έρθετε πιο κοντά. Όσο κι αν τα μικρά πιτσιρίκια πολλές φορές θέλουν να σας φέρουν στα όριά σας και απειλούν ακόμα και τη σχέση σας με τις δυσάρεστες συνθήκες που δημιουργούν , εσείς θα πρέπει να διατηρείτε την ψυχραιμία σας και να δίνετε μαθήματα σύμπνοιας στα παιδιά σας!

 

 

Ημερ/νία δημοσίευσης: 6 Ιουνίου 2011

Διαβάστε επίσης...