Μια πολύ συχνή νόσος της παιδικής ηλικίας είναι η  αμυγδαλίτιδα. Διαβάστε τι είναι, πώς αντιμετωπίζεται και πότε χρειάζεται πράγματι η αφαίρεση των αμυγδαλών.

Τι είναι η φαρυγγοαμυγδαλίτιδα;

Η αμυγδαλίτιδα αποτελεί φλεγμονή των αμυγδαλών που μαζί με την συνυπάρχουσα φλεγμονή του φάρυγγα χαρακτηρίζεται ως φαρυγγοαμυγδαλίτιδα.

Οι αμυγδαλές βρίσκονται στις δύο πλευρές του στοματοφάρυγγα και αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Όπως και τα υπόλοιπα μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος περιέχουν ειδικά κύτταρα για να παγιδεύουν και να εξουδετερώνουν τους εισβολείς (βακτήρια ή ιούς) που προσπαθούν να βλάψουν τον οργανισμό και μάλιστα αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας εναντίων των εισβολέων που προσπαθούν να μπουν στον οργανισμό από το στόμα και τη μύτη.
 

Ποια είναι η συμπτωματολογία της φαρυγγοαμυγδαλίτιδας;

Η φαρυγγοαμυγδαλίτιδα αποτελεί πολύ συχνή αιτία νόσου στην παιδική ηλικία. Τα περισσότερα από τα επεισόδια αυτά έχουν ιογενή αιτιολογία. Η συμπτωματολογία της ιογενούς λοίμωξης χαρακτηρίζεται από σταδιακή έναρξη συμπτωμάτων από το ανώτερο αναπνευστικό, ρινική καταρροή, βήχα και πυρετό.

Ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α αποτελεί την συχνότερη αιτία βακτηριακής λοίμωξης του φάρυγγα και χαρακτηρίζεται από πόνο στο λαιμό, πυρετό με ή χωρίς ρίγος, πόνο κατά την κατάποση, κακουχία, πονοκέφαλο, μυαλγίες και επώδυνη διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων.

Ο κλινικός διαχωρισμός μεταξύ ιογενούς και βακτηριακής λοίμωξης δεν είναι πάντα εύκολος και χρειάζεται εργαστηριακή διερεύνηση. Σήμερα είναι διαθέσιμο το γρήγορο test ανίχνευσης του στρεπτοκοκκικού αντιγόνου «Strep test» που μας βοηθά σε περιπτώσεις που η κλινική εικόνα δεν είναι σαφής.

Ποια είναι η αντιμετώπιση;

Η αντιμετώπιση της μεν ιογενούς λοίμωξης είναι συμπτωματική, δίνουμε δηλαδή στο παιδί αντιπυρετικά (ακεταμινοφαίνη ή ιβουπροφαίνη όχι όμως ασπιρίνη) και άφθονα υγρά ώστε να το ανακουφίσουμε από τα συμπτώματα της ίωσης, ενώ στην βακτηριακή λοίμωξη απαιτείται η χορήγηση αντιβιοτικών.

Η συνήθης έκβαση της ιογενούς φαρυγγοαμυγδαλίτιδας είναι να αυτοπεριοριστεί μετά από 2-3 ημέρες και της στρεπτοκοκκικής να ανταποκριθεί στη χορήγηση αντιβιοτικών μετά από έναν ή δύο 24ωρα.

 

Επικοινωνούμεμε τον παιδίατρο, όταν …

• δεν έχουμε κλινική βελτίωση της στρεπτοκοκκικής αμυγδαλίτιδας μετά από ένα ή δύο 24ωρα.

• έχουμε διαφοροποίηση των αρχικών συμπτωμάτων ή/και την εμφάνιση νέων ευρημάτων, π.χ. αλλαγή της χροιάς της φωνής του παιδιού, άρνηση λήψης τροφής, κακή διάθεση όταν το παιδί δεν έχει πυρετό κ.α.

 

Ενδείξεις αμυγδαλεκτομής και αδενοειδεκτομής

• Υπερτροφικές αμυγδαλές που προκαλούν απόφραξη και εμποδίζουν την αναπνοή ή/και την κατάποση. Χαρακτηριστικά τα παιδιά αυτά, επειδή δεν ξεκουράζονται αρκετά κατά τον νυκτερινό ύπνο τους, είναι νυσταγμένα στη διάρκεια της ημέρας. Κάποια από τα παιδιά με υπερτροφικές αμυγδαλές είναι δυνατόν να παρουσιάζουν στην διάρκεια του ύπνου επεισόδια άπνοιας, δηλαδή σταμάτημα της αναπνοής διάρκειας λίγων δευτερολέπτων καθώς επίσης και αλλοίωση της χροιάς της φωνής τους, με ήχο που μοιάζει σαν να έχουν στο στόμα τους «καυτή πατάτα».

• Επαναλαμβανόμενα επεισόδια βακτηριακής αμυγδαλίτιδας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ως επαναλαμβανόμενα επεισόδια χαρακτηρίζονται τα τουλάχιστον 7 επεισόδια σε 1 χρόνο, το σύνολο όμως των επεισοδίων θα το αξιολογήσει ο παιδίατρος.

• Περιαμυγδαλικό απόστημα (υπό ορισμένες προϋποθέσεις)

 

Αξίζει να τονίσουμε ότι...

• η χορήγηση αντιβιοτικών δεν επηρεάζει την έκβαση της ιογενούς λοίμωξης.
• η προληπτική χορήγηση αντιβιοτικών δεν είναι επιστημονικά σωστή.

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία: