Η ηλικία 2-4 ετών, έχει χαρακτηριστεί ως η «ηλικία του ακροβάτη» και όχι άδικα. Τα πιτσιρίκα αυτής της ηλικίας, έχοντας κατακτήσει τη βάδιση, αρχίζουν να τελειοποιούν τις ικανότητές τους και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, τρομοκρατώντας συχνά τους γονείς με τα… ακροβατικά τους!

Αρχίζουν να τρέχουν, να αλλάζουν κατεύθυνση χωρίς να πέφτουν, να μειώνουν ταχύτητα και να σταματάνε. Κοντά στην ηλικία των τριών ετών, δοκιμάζουν τα πηδηματάκια επί τόπου και αργότερα από ψηλά. Αποκτούν σταδιακά άνεση στο ανέβασμα και το κατέβασμα σκαλοπατιών και φυσικά, αρχίζουν το σκαρφάλωμα! Σκαρφαλώνουν σε καναπέδες, καρέκλες, αλλά και τραπέζια και συχνά πηδάνε ξανά στο πάτωμα. Γενικά, βάζουν τη φαντασία τους και την έντονη ενεργητικότητα που τα χαρακτηρίζει σε αυτή την ηλικία και δοκιμάζουν κάθε είδους ακροβατικά και μάλιστα χωρίς… δίχτυ ασφαλείας ή επίγνωση κινδύνου!

Στην ηλικία αυτή, η ενέργεια των μικρών ξεχειλίζει από παντού. Πολλά πιτσιρίκια αρχίζουν να μην κοιμούνται το μεσημέρι και να απογοητεύονται όταν έρχεται η ώρα του ύπνου. Θέλουν να βρίσκονται σε συνεχή κίνηση, για να διοχετεύουν την ενεργητικότητά τους. Ίσως παρατηρήσετε ότι τα αγόρια έχουν μια τάση να είναι πιο υπερκινητικά από τα κορίτσια, χωρίς, όμως, να είναι κανόνας. Συχνά, μάλιστα, τα πιτσιρίκια θέλουν να βάλουν κι εσάς στο παιχνίδι των ακροβατικών!

Λίγα είναι αυτά που μπορείτε να κάνετε στα δραστήρια αυτά πιτσιρίκια! Σε πρώτη φάση, σταματήστε να ανησυχείτε υπερβολικά ότι θα χτυπήσουν. Τα περισσότερα ατυχήματα δεν είναι πολύ σοβαρά και λίγες μελανιές, τους διδάσκουν ότι έχουν κάποια όρια και πως θα πρέπει να σκέφτονται λίγο τις συνέπειες των κινήσεών τους. Αντί να λέτε συνέχεια «μη!», πείτε τους καλύτερα τι πρέπει να προσέχουν, για παράδειγμα, όταν κάνουν τούμπα στο κρεβάτι τους, να βλέπουν πρώτα αν έχουν αρκετό χώρο, ώστε να μην πέσουν ή όταν πηδάνε από τον καναπέ, να κοιτάζουν εάν υπάρχουν πράγματα στο πάτωμα. Έτσι θα γίνουν λίγο πιο υπεύθυνα και δεν θα έχετε εσείς ρόλο θηριοδαμαστή κι εκείνα το ρόλο του μικρού θηρίου που διασκεδάζει να σας βγάζει από τα ρούχα σας.

Ως γνωστό, η πρόληψη είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε και αυτός θα είναι κυρίως ο ρόλος σας. Μην θεωρήσετε ότι το παιδί μεγάλωσε, οπότε μπορείτε να αφαιρέσετε τα μαλακά προστατευτικά στις γωνίες των επίπλων που είχατε τοποθετήσει όταν μπουσουλούσε. Τώρα είναι πιο απαραίτητα! Μη βιαστείτε να επαναφέρετε τα έπιπλα, όπως τραπεζάκια ή τα διακοσμητικά και τα αντικείμενα που είχατε απομακρύνει όταν ήταν μωρό. Αφήστε του στο σπίτι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χώρο, τόσο στο δωμάτιό του όσο και στο σαλόνι. Αφήστε τα χαλιά λίγο περισσότερο, για να υπάρχουν στο πάτωμα μαλακές επιφάνειες.

Το σημαντικότερο; Όσο ο καιρός το επιτρέπει, πηγαίνετε με το παιδί σε ανοιχτούς χώρους, μαζί με τους φίλους του και αφήστε το να τρέξει και να το ευχαριστηθεί! Επενδύστε σε κινητικές δραστηριότητες, τρέξιμο, ποδήλατο, παιχνίδι στην παιδική χαρά ή σε παιδότοπο, παιχνίδια με μπάλα και αφήστε το να παίξει μέχρι να πει «κουράστηκα» και να μην πιστεύετε στα αυτιά σας! Ιδέες για παιχνίδια σε εξωτερικό χώρο θα βρείτε εδώ.

Βέβαια, όσο κι αν το πιτσιρίκι σας νομίζει πως το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να κινείται συνεχώς, εσείς γνωρίζετε ότι έχει ανάγκη να εναλλάσσει τις περιόδους έντονης δραστηριότητας με μικρά διαλείμματα χαλάρωσης. Οπότε, προσπαθήστε να του προσφέρετε τέτοια διαλείμματα, τα οποία δεν θα είναι ευπρόσδεκτα εάν απλώς του πείτε  «τώρα κάτσε λίγο να ηρεμήσεις», αφού αυτό ισοδυναμεί με καταδίκη στο μυαλό του μικρού σας. Αντίθετα, μπορείτε να του προτείνετε μια βόλτα με το αυτοκίνητο, που θα το χαλαρώσει και θα το νανουρίσει, να διαβάσετε μαζί ένα βιβλίο, να φτιάξετε μια ζωγραφιά ή μια κατασκευή ή ακόμα να δείτε μια παιδική ταινία. Αυτοί είναι διασκεδαστικοί τρόποι που του προσφέρουν χαλάρωση.

Το πιο δύσκολο έργο, βέβαια, θα είναι να το χαλαρώσετε για να το βάλετε για ύπνο, αλλά εκεί θα πρέπει να είστε ξεκάθαροι, να τηρείτε σταθερή ώρα ύπνου και να κάνετε μαζί του μια δραστηριότητα χαλάρωσης, όπως αυτές που αναφέρθηκαν. Το ζεστό μπάνιο ίσως βοηθάει την κατάσταση, ενώ θα παρατηρήσετε πως, μόλις επιτέλους πείσετε το μικρό σας να ξαπλώσει και να κλείσει λίγο τα μάτια του, το να βυθιστεί στον ύπνο μετά από τόσο κουραστική μέρα είναι υπόθεση δέκα δευτερολέπτων. Χαλαρώστε κι εσείς μαζί του και αφήστε το να χαρεί τη δραστήρια ζωή του, τώρα που μπορεί και που δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα να περνάει τη μισή του ζωή σε ένα θρανίο ή ένα γραφείο!